ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΤΙΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΝ;

(ένα εύστοχο ερώτημα και επίκαιρο όσο ποτέ)

"Αντί οι γονείς να ενσταλάζουν σιγά-σιγά την έννοια και την αξία της ευθύνης στα παιδιά τους, που θα τους δίνει όλο και περισσότερη αυτονομία στη ζωή τους και θα τα βοηθά να παίρνουν δημιουργικές αποφάσεις για τον εαυτό τους, τα δικαιολογούν ακόμα και όταν διαπράττουν λάθη. Μια τέτοια αντίληψη και πρακτική όχι μόνο δε βοηθάει τα παιδιά στο να κατακτούν αυτοπεποίθηση για τη δύσκολη ζωή αλλά και απομειώνει τις προσπάθειές τους για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας."......

(απόσπασμα από το άρθρο)

Ολόκληρο το άρθρο εδώ:

http://www.ipaideia.gr/mporei-to-sxoleio-na-diapaidagogisei-otan-oi-goneis-antidiapaidagogoun.htm

ΣΤΟΝ ΑΠOΗΧΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙKHΣ ΕΠΕΤEIΟΥ

Δημιουργία μαθητών για τον εορτασμό της

25ης Μαρτίου 1821

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΎ

Ας απλώσουμε όλοι το χέρι μας για ένα καλύτερο αύριο...

και για την ιστορία:

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.

Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.

Ο ΟΗΕ μάς καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/6#ixzz43XnL5ssb

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 (εργασία)

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ  Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Γράψτε μια λεζάντα για μία ή περισσότερες από τις παρακάτω εικόνες που θα επιλέξετε.

1.

" Αστείρευτη γνώση"    (Κλειώ Παπαναστασίου)

" Η εκπαίδευση ενάντια στον πόλεμο "   (Σταυρούλα  Παπαδοπούλου)

'' Το πάθος για γνώση δεν σταματάει ποτέ ''   (Γιάννης Παππάς)

" Η μόρφωση είναι αθάνατη "  (Αρμάντο Ιμεράι)

" Τίποτα δε σταματά την καλλιέργεια του πνεύματος "

(Στέλιος Κυπαρίσσης)

" Τίποτα δε θα με σταματήσει από το να κάνω αυτό που αγαπώ "  (Δήμητρα Λέπουρα)

"Κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να σταματήσει τη θέληση για γνώση"  (Κατερίνα Ισαακίδη)

2.

'' Τις μαργαρίτες δεν τις μαδάνε μόνο οι ερωτευμένοι ''  (Γιάννης Παππάς)

'' Πόλεμος : Επιλογή ή Ανάγκη ; ''  (Κλειώ Παπαναστασίου)

'' Πόλεμος ή Όχι ; ''  ( Κωνσταντίνα Μαλλιώρα)

'' Πόλεμος και Ειρήνη.....η αμφίρροπη μάχη "   (Έλενα Μπατζέ)

" Ειρήνη ή πόλεμος; Ζωή ή θάνατος ; " (Στέλιος Κυπαρίσσης)

3.

'' Φώς - Σκοτάδι ''  (Εβίνα Κουφοπούλου)

'' Ο πόλεμος στα μάτια ενός παιδιού ''  (Μαριλένα Μπάκου)

'' Η Ζωή και ο Θάνατος ''   (Βιβή Κοροβέση)

" Μην αφήνεις το μαύρο του πολέμου να αφαιρέσει

το χρώμα της ειρήνης "  (Κατερίνα Ισαακίδη)

4.

''Το χρήμα είναι υπεύθυνο για τα περισσότερα δεινά''  (Δήμητρα Λέπουρα)

'' Η παρτιτούρα του πολέμου ''  (Σταυρούλα   Παπαδοπούλου)

'' Στρατιώτης.....το γρανάζι της μηχανής ''  (Έλενα Μπατζέ)

'' Ολα για τα χρήματα γίνονται τελικά ''  (Μαριλένα Μπάκου)

" Ο πόλεμος είναι ψυχρό χρυσάφι "  (Αρμάντο Ιμεράι)

'' Μετρώ-μετρώ......κι όμως δεν μετρώ αριθμούς αλλά χρήματα και θανάτους "  (Γιάννης Παππάς)

5.

''Η μουσική πεθαίνει...Ο πόλεμος παίρνει την θέση της'' Γιάννης Παππάς)

'' Πολεμική ενορχήστρωση '' (Εβίνα Κουφοπούλου)

'' Πένθιμη Μουσική "   (Κλειώ Παπαναστασίου)

'' Παίζοντας Θανατηφόρα << Μελωδία>> ''   (Βιβή Κοροβέση)

6.

'' Ενας τόμος γεμάτος πόνο ''  (Κλειώ  Παπαναστασίου)

'' Κεφάλαιο Πόλεμος ''   (Έλενα Μπατζέ)

'' Για ειρήνη ούτε λόγος ''  (Μαριλένα Μπάκου)

'' Ο πόλεμος είναι μεγάλος και περίπλοκος ενώ η ειρήνη μικρή και απλή ''   (Γιάννης Παππάς)

7.

'' Ο πόλεμος σκοτώνει την ειρήνη και την ελευθερία ''  (Γιάννης Παππάς)

'' Ειρήνη ή Πόλεμος ; " (Μαριλένα Μπάκου)

'' Η ειρήνη απεβίωσε ''  (Ελενα Μπατζέ)

'' Πυροβολώντας με ειρήνη! ''  (Μαρία Ανδρή)

'' Μια σφαίρα ειρήνης ''  (Κλειώ Παπαναστασίου)

'' Διαδώστε την ειρήνη με κάθε μέσο!!! ''  (Βιβή Κοροβέση)

" Όπλισε την ειρήνη "  (Κατερίνα Ισαακίδη)

8.

                                               '' Εξέλιξη ή κατάληξη ''  (Κλειώ  Παπαναστασίου)

" Η εξέλιξη και η τελική εξαθλίωση του ανθρώπου μέσα

               από τον πόλεμο "  (Κατερίνα Ισαακίδη)

                                                                                
                                                    9.

(η συγκεκριμένη εικόνα αποτελεί δημιουργία Ελληνίδας φοιτήτριας της αρχιτεκτονικής σε παγκόσμιο διαγωνισμό. - http://www.ipaideia.gr/elinida-foititria-diakrithike-se-diagonismo-ton-inomenon-ethnon-gia-tin-eksaleipsi-ton-pirinikon.html  )

            '' Μια φυλακή για τον θάνατο '' (Κλειώ Παπαναστασίου)

 '' Μακάρι οι άνθρωποι να φυλάκιζαν τον πόλεμο '' (Γ.Παππάς)
" Αντιστροφή ρόλων...για έναν καλύτερο κόσμο " (Σ. Κυπαρίσσης)

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 (υλικό για εργασία)

1.

2.

O πόλεμος μέσα από την Τέχνη from haritinitrigazi1

3.

4.

ΠΟΛΕΜΟΣ from haritinitrigazi1

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 (αφόρμηση)

Σε δύσκολους καιρούς σαν κι αυτούς

Ένα επίκαιρο εικονογραφημένο απόσπασμα από το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ

«Είναι μια φοβερή εποχή. Γύρω λυσσομανάει ο πόλεμος και κανένας δεν ξέρει αν θα είναι ζωντανός την άλλη μέρα.» Στο ημερολόγιό της η Άννα Φρανκ περιγράφει τη ζωή της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944. Προστατευμένη-φυλακισμένη στο καταφύγιο που δημιούργησε ο πατέρα της, ανακάλυψε μία μικρή ρωγμή ελευθερίας, το γράψιμο. Η αγριότητα μιας γκρίζας περιόδου και η δυστυχία ενός πολέμου, μετατρέπονται σε λέξεις και δημιουργούν το πιο γνωστό ημερολογιακό κείμενο της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η Άννα άφησε την τελευταία της πνοή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Αφού τελείωσε ο πόλεμος ο πατέρας της που είχε σωθεί, επέστρεψε στο καταφύγιο, βρήκε το ημερολόγιο και το εξέδωσε με τον τίτλο The Diary of a Young Girl. Η σειρά Zen Pencils και ο ευαίσθητος cartoonist Gavin Aug Than μεταφέρουν σε εικόνες τη δύναμη και την αισιοδοξία μιας παιδικής ψυχής που κατάφερε να βλέπει το φως, ενώ ήταν κλεισμένη σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και σε έναν ακόμα πιο σκοτεινό κόσμο. Για αυτό και το ημερολόγιό της συνεχίζει να είναι επίκαιρο

πηγή: http://www.doctv.gr

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 (αφόρμηση)

       Ένα τραγούδι κόντρα στη φρίκη του ναζισμού.

Dance me to the End of Love...

Το «Dance me to the end of love» δεν είναι ένα τραγούδι γραμμένο για εραστές όπως νομίζουν όσοι ριγούν στο άκουσμά του…

Το τραγούδι αυτό είναι κυριολεκτικά, ένα ξόρκι θανάτου. Ένα αληθινό αντίδοτο αγωνίας στο δηλητήριο της κτηνωδίας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ένα βάλσαμο ανάμνησης στο μαρτύριο της φρίκης που έζησαν εκατομμύρια άνθρωποι, όλοι εκείνοι που εξοντώθηκαν στα κρεματόρια του ναζισμού.

Είναι ένα τραγούδι γεμάτο επιθανάτιες κραυγές ενός παράλογου μαρτυρίου, στοιχειωμένο από το κλάμα των παιδιών, από τη κραυγή των σημαδεμένων, από τον ψίθυρο των σκελετωμένων που δεν είχαν πια φωνή, από το ανατριχιαστικό σύρσιμο των νεκροζώντανων που περίμεναν μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, μέσα στην εξαθλίωση, την αγωνία, το μαρτύριο, το τέλος τους.

Είναι ποτισμένο από εκείνη τη φρικτή μυρωδιά της καμμένης σάρκας, από τον παραλογισμό του ναζισμού –του ναζισμού που αναβιώνει.

Αυτό το τραγούδι είναι η φρίκη της απαίτησης να παίζουν μουσική, οι ίδιοι οι μελλοθάνατοι, στους διαδρόμους των στρατοπέδων, την ώρα που οι άλλοι περνούσαν μπροστά τους στην ουρά του Άουσβιτς, του Νταχάου, πηγαίνοντας από την ουρά της φρίκης, να θανατωθούν και να καούν στα κρεματόρια. Είναι όλα τα τελευταία βλέμματα που κοίταξαν τον κάθε Εβραίο μουσικό και το «φλεγόμενο βιολί» του, με την ιστορία ζωής, πόνου, που κουβαλούσε το καθένα απ’ αυτά, την ώρα που εκείνοι βάδιζαν προς το θάνατο, και την ίδια ώρα που ο  συγκρατούμενός τους μουσικός υποχρεωνόταν από τους ναζί να παίζει κλασική μουσική στους διαδρόμους αυτής της γήινης κόλασης. 

Γιατί, σύμφωνα με το δημιουργό του Leonard Cohen, όπως διηγήθηκε κάποτε χαρακτηριστικά γι’ αυτό, «Είναι παράξενος ο τρόπος που γεννιέται ένα τραγούδι. Κάθε τραγούδι έχει κάποιου είδους σπόρο, που κάποιος βάζει στο χέρι σου ή ο ίδιος ο κόσμος βάζει στο χέρι σου, και γι’ αυτό η διαδικασία είναι τόσο μυστήρια για το πώς γράφεται ένα τραγούδι. Όμως το συγκεκριμένο ήρθε για μένα απλά επειδή γνώριζα ή άκουγα ότι δίπλα στα κρεματόρια, σε κάποια στρατόπεδα θανάτου υπήρχε μία ομάδα μουσικών, που αποτελούνταν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, οι οποίοι υποχρεώνονταν να παίζουν κάθε φορά που εξελισσόταν η διαδικασία αυτής της φρίκης. Και αυτούς τους ανθρώπους που έπαιζαν, τους περίμενε η ίδια τρομακτική μοίρα. Και υποχρεώνονταν να παίζουν κλασική μουσική, την ώρα που οι συγκρατούμενοί τους θανατώνονταν και καίγονταν. Αυτή η μουσική λοιπόν το “χόρεψέ με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί” εννοεί συμβολικά σαν ομορφιά το τέλος της ύπαρξης, και το στοιχείο του πάθους που διέπει κάθε ολοκλήρωση. Όμως αυτή είναι η ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούμε για την απόλυτη παράδοση στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη μας, έτσι ώστε σ’ ένα τραγούδι να μην είναι σημαντικό εντέλει να γνωρίζει κανείς την απαρχή της γένεσής του, γιατί εάν και η ίδια η γλώσσα προέρχεται απ’ αυτή την γενεσιουργό πηγή πάθους, μπορεί να αγκαλιάσει οποιαδήποτε παθιασμένη ενέργεια».

πηγή: http://kollectnews.org/

"FALLING LETTERS"

Η ζωή ενός παιδιού με ΔΕΠΥ

                               Διαταραχή

                               Ελλειμματικής

                               Προσοχής

                               και

                               Υπερκινητικότητα