ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ (αφόρμηση)

ΠΟΛΥΤΡΟΠΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Βίντεο  Α

ΚΕΙΜΕΝΟ Α           

     ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΥ

(Νίκος Φακιολάς, απόσπασµα)

 (…) Τα οργανικά αναλφάβητα άτοµα ηλικίας 15 ετών και άνω ήταν 876 εκατ. το 2000 αποτελώντας το 21% του πληθυσµού της γης. Το 40% του συνολικού πληθυσµού στην Αφρική ήταν αναλφάβητοι -κυρίως γυναίκες-, το 25% στην Ασία και το 1,3% στην Ευρώπη (UNESCO). Στην Ελλάδα, µε βάση στοιχεία της απογραφής 1991, στο σύνολο της χώρας οι οργανικά αναλφάβητοι, κυρίως ηλικιωµένοι και γυναίκες, ήταν 647.054, ποσοστό 6,3% του πληθυσµού ηλικίας 10 ετών και άνω. Οι λειτουργικά αναλφάβητοι, µε κριτήριο τα έτη σχολικής φοίτησης, υπολογίζονταν σε 960.720, ποσοστό 10,6% του πληθυσµού ηλικίας 15 ετών και άνω. (…)Σε πανελλαδική δειγµατοληπτική έρευνα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1998) διαπιστώθηκε ότι ποσοστό 44,8% του πληθυσµού δεν είχε ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Από αυτούς ποσοστό 12,2% δεν πήγε καθόλου σχολείο, ενώ ποσοστό 26,7% είχε ολοκληρώσει τη φοίτηση µόνο στο ∆ηµοτικό. Στους ηλικιωµένους το ποσοστό αυτό υπερβαίνει το 70%.(…) Το πρόβληµα είναι εντονότερο στις αγροτικές περιοχές, όπου τα άτοµα αυτά υπολογίστηκαν σε ποσοστό 63% του πληθυσµού τους. Ο αναλφαβητισµός µάλιστα αναπαράγεται κληρονοµικά, καθώς ποσοστό 86% των ατόµων µε αναλφάβητους γονείς δεν είχε επίσης ολοκληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.(….)       

Στην ίδια έρευνα διαπιστώθηκαν οι δυσκολίες που συναντούν οι αναλφάβητοι στις καθηµερινές συναλλαγές τους µε δηµόσιους οργανισµούς και ιδιωτικούς φορείς, στην προώθηση διαδικασιών που τους αφορούν, στη διεκδίκηση δικαιωµάτων και απολαβών. Τα επαγγέλµατα των αναλφάβητων είναι κυρίως αγρότες, κτηνοτρόφοι, ανειδίκευτοι εργάτες, οικιακοί βοηθοί και τεχνίτες σε βαριά επαγγέλµατα µε χαµηλές γενικά αµοιβές και εισοδήµατα. Οι µισοί µάλιστα από αυτούς δήλωσαν ανικανοποίητοι από το επάγγελµά τους. Από την ίδια έρευνα διαπιστώθηκε η περιορισµένη συµµετοχή των αναλφάβητων στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή, ο χαµηλός δείκτης αναγνωσιµότητας βιβλίων και εφηµερίδων, οι δυσκολίες κατανόησης δελτίων ειδήσεων, η αδυναµία τους να βοηθήσουν τα παιδιά τους στη µελέτη ( ΕΚΕΒΙ, 1998).         

(...) Η εξάλειψη του αναλφαβητισµού προϋποθέτει αρχικά την εξοµάλυνση της οικονοµικής ανισότητας, την αντιµετώπιση της φτώχειας, των κοινωνικών διακρίσεων και του κοινωνικού αποκλεισµού.(...) Το κράτος πρέπει να συµβάλει στην εφαρµογή των νόµων για την εκπαίδευση και εργασία των ανηλίκων, στην οικονοµική ενίσχυση άπορων µαθητών, στην καθιέρωση της αξιοκρατίας, στη δηµιουργία θέσεων εργασίας, στον περιορισµό της γραφειοκρατίας, στην ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας και φροντίδας για τις ευάλωτες κοινωνικές οµάδες και τις µειονότητες, στην ενίσχυση των γραµµάτων και των τεχνών, στην ανάδειξη των υγιών πολιτιστικών στοιχείων και αρχών, στη βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών.(...)  Πηγή: Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τχ.120, 2006, σ.σ. 169-194

( Πηγή: Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, τχ.120, 2006, σ.σ. 169-194)

Βίντεο  Β

ΚΕΙΜΕΝΟ  Β                                           

H ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ∆ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η Σύµβαση για τα ∆ικαιώµατα του Παιδιού υιοθετήθηκε οµόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωµένων Εθνών στις 20 Νοεµβρίου του 1989.

 Άρθρο 28   εδώ όλα τα άρθρα

1. Τα Συµβαλλόµενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωµα του παιδιού στην εκπαίδευση και, ιδιαίτερα, για να επιτευχθεί η άσκηση του δικαιώµατος αυτού προοδευτικά και στη βάση της ισότητας των ευκαιριών:

α) Καθιστούν τη στοιχειώδη εκπαίδευση υποχρεωτική και δωρεάν για όλους.

β) Ενθαρρύνουν την ανάπτυξη διάφορων µορφών δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης, τόσο γενικής όσο και επαγγελµατικής, τις καθιστούν ανοιχτές και προσιτές σε κάθε παιδί, και παίρνουν κατάλληλα µέτρα, όπως η θέσπιση της δωρεάν εκπαίδευσης και της προσφοράς χρηµατικής βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης.

γ) Εξασφαλίζουν σε όλους την πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία µε όλα τα κατάλληλα µέσα, σε συνάρτηση µε τις ικανότητες του καθενός.

δ) Καθιστούν ανοιχτές και προσιτές σε κάθε παιδί τη σχολική και την επαγγελµατική ενηµέρωση και τον προσανατολισµό.

ε) Παίρνουν µέτρα για να ενθαρρύνουν την τακτική σχολική φοίτηση και τη µείωση του ποσοστού εγκατάλειψης των σχολικών σπουδών.

2. Τα Συµβαλλόµενα Κράτη παίρνουν όλα τα κατάλληλα µέτρα για την εφαρµογή της σχολικής πειθαρχίας µε τρόπο που να ταιριάζει στην αξιοπρέπεια του παιδιού ως ανθρώπινου όντος, και σύµφωνα µε την παρούσα Σύµβαση.

 3. Τα Συµβαλλόµενα Κράτη προάγουν και ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία στον τοµέα της παιδείας, µε σκοπό να συµβάλλουν κυρίως στην εξάλειψη της άγνοιας και του αναλφαβητισµού στον κόσµο και να διευκολύνουν την πρόσβαση στις επιστηµονικές και τεχνικές γνώσεις και στις σύγχρονες εκπαιδευτικές µεθόδους. Για το σκοπό αυτόν, λαµβάνονται ιδιαίτερα υπόψη οι ανάγκες των υπό ανάπτυξη χώρων.

             Κείμενο Γ

Παγκόσμια Εβδομάδα δράσης 2009 της ActionAid

Πρόγραμμα :Εκπαίδευση για όλους

«Ανοιχτά Βιβλία»

                        1 στους 5 ανθρώπους στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει αυτό

                                                που κάνεις εσύ αυτή τη στιγμή,

                                                                    να διαβάσει.

Βίντεο  Γ

https://www.youtube.com/watch?v=VteDp3IK-60

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

α) Με βάση στοιχεία του κειµένου Α ποιοι άνθρωποι πλήττονται περισσότερο από τον αναλφαβητισµό στην Ελλάδα; 

β) Σε ποια σηµεία συµφωνούν τα κείµενα Α και Β αλλά και το βίντεο Α για το ρόλο του κράτους στην εξάλειψη του αναλφαβητισµού των παιδιών;                                     

γ) Ένα επιστηµονικό άρθρο (κείµενο Α), µια αφίσα (κείµενο Γ) για το πρόγραµµα «Εκπαίδευση για όλους» µιας ανθρωπιστικής οργάνωσης και ένα βίντεο (Γ) έχουν στόχο να θίξουν το πρόβληµα του αναλφαβητισµού. Ποιες διαφορές εντοπίζετε στην προβολή του θέµατός τους και πού οφείλονται κατά τη γνώµη σας; 

Αρχαία ελληνικά: εφιάλτης ή λύση;

Ολοκληρώνοντας την αξιολόγηση εργασίας (παραγωγή λόγου) των μαθητών της Α΄ Λυκείου με θέμα τη γλώσσα (ειδικότερα, πώς μπορεί το σχολείο να συντελέσει πιο αποτελεσματικά στην προσπάθεια να σταματήσει η κακοποίησή της από τους νέους).

Με έκπληξη διάβασα σε κάποιες εργασίες πως ένας αποτελεσματικός τρόπος θα ήταν η μείωση των ωρών ή και η κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών. Στην πραγματικότητα μια τέτοια αναφορά καταδεικνύει με τον πιο εύγλωττο τρόπο την αποτυχία του αναλυτικού προγράμματος σπουδών σχετικά με τη διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος. Και επειδή η συζήτηση αυτή παραμένει επίκαιρη  όσο ποτέ, ύστερα μάλιστα και από τις πρόσφατες "διενέξεις" από ειδικούς και μη γύρω από το θέμα αυτό, παραθέτω δύο σχετικούς συνδέσμους ως αφορμή για προβληματισμό και συζήτηση.

➤«Γιατί διδάσκουμε Αρχαία Ελληνικά στα παιδιά» (ανέκδοτη ομιλία του Ι.Θ.Κακριδή)

       http://www.greek-language.gr/greekLang/files/document/kakridis_1.pdf

➤"Γιατί, κυρία, μαθαίνουμε αρχαία;"

       (μια παλαιότερη ανάρτησή μου για το ίδιο θέμα: εδώ)

Καλό διάβασμα! Περισσότερα δια ζώσης στο μάθημα !

ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.

Στατιστικά Στοιχεία για την Ελλάδα

Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.

• Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.
• Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών - θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου τέσσερις στις δέκα προέρχονται από τα Βαλκάνια.
• Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται. 7 στις 10 γυναίκες - θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
• Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών είναι άνεργος.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Με αφορμή το μάθημα της ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (A΄ Λυκείου) μιλήσαμε πρόσφατα για το θέμα της προίκας που ίσχυε στη χώρα μας για πολλά χρόνια και επηρέασε σε σημαντικό βαθμό τη ζωή όχι μόνο των γυναικών αλλά και ολόκληρης της οικογένειας. Αν και στην Ελλάδα έχει καταργηθεί δια νόμου από το 1983, ωστόσο σε πολλές χώρες παρά τη νομοθετική απαγόρευση που επίσης ισχύει, ο αναχρονιστικός αυτός θεσμός  παραμένει σε πλήρη ισχύ με τη βοήθεια της απέραντης φτώχειας.

Στο Μπαγκλαντές, για παράδειγμα, τόσο η πλειοψηφία των Μουσουλμάνων όσο και η μειοψηφία των Ινδουιστών κατοίκων που συνωστίζονται στην πάμπτωχη πυκνοκατοικημένη χώρα, ζητάνε ή δίνουν προίκα για να παντρευτεί ένα κορίτσι, που συνήθως από την ηλικία των δέκατεσσάρων χρόνων αρχίζει να παζαρεύεται. Η προίκα ακολουθεί τη νέα γυναίκα και αποτελεί όρο για να γίνει αποδεκτή από την καινούρια οικογένειά της. Πολλές φορές οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και γι’ αυτό η προίκα δίνεται κατά δόσεις ακόμα και ύστερα από αρκετά χρόνια γάμου, είτε με μετρητά είτε μερικές φορές με ολόκληρες γεωργικές σοδειές. Αυτό είναι το λιγότερο. Γιατί η προίκα είναι συνδεμένη με την απίστευτη ταπείνωση της γυναίκας στην κοινωνία της χώρας και τις τρομακτικές κακοποιήσεις και δολοφονίες που γίνονται όταν δεν εκτελεστούν οι συμφωνίες ή όταν προκύψουν νέες απαιτήσεις…..

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

http://www.ert.gr/eortasmos-pagkosmias-imeras-gia-tin-exalipsi-tis-vias-kata-ton-gynekon/

 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ

 http://womensos.gr/

http://www.un.org/en/events/endviolenceday/

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ    (ΕΡΓΑΣΙΑ)

Αφού «ταυτιστείτε» με την Αρετούσα να γράψετε ένα υποθετικό απόσπασμα από το  ημερολόγιό της αμέσως μετά τις συμβουλές που της δίνει η Φροσύνη στο κελί όπου βρίσκεται κλεισμένη από τον πατέρα της.

 Εργασία της μαθήτριας Έλενας Φίτση,  Α5

          Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είμαι αρκετά φοβισμένη και εξαντλημένη. Φοβάμαι για το τι θα συμβεί, φοβάμαι για τον Ερωτόκριτο… Ίσως απλά  να φοβάμαι τον εαυτό μου, δεν πρέπει να πάρω μια παρορμητική απόφαση ειδικά τώρα που είμαι πιεσμένη από παντού. Άραγε πού να είναι τώρα, πώς να είναι; Άραγε να με σκέφτεται και να του λείπω; Πάλεψα πολύ μέσα μου, προσπάθησα να ενδώσω στις επιθυμίες του πατέρα μου αλλά δεν τα κατάφερα. Όταν με αγκάλιασε, η ψυχή μου έμεινε σε αυτόν και τώρα παλεύω με τους δαίμονες της απουσίας του. Είναι πολύ  σκληρό να είμαι μακριά του και να βρίσκομαι εδώ μόνη και ανίκανη να τον αντικαταστήσω. Είναι τόσο άδικο να με εμποδίζουν να γίνω ένα με αυτόν.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο πονάω, αλλά αυτό δεν έχει καμία αξία αν πονάει και αυτός. Δεν θέλω να αναλογίζεται το βάρος των σκέψεών μου, δεν θέλω να σκέφτεται την θλίψη που σχηματίζεται στο πρόσωπο μου. Τον αγαπάω και μου λείπει και την στιγμή που θα με σώσει από αυτό το κρύο και υγρό δωμάτιο όλα θα γίνουν ανάμνηση. Μια παλιά κακιά ανάμνηση. Πάλι μένω ξύπνια και υπήρξαν και πολλά ‘χθες’ που ξημέρωσαν  βρίσκοντας με εμένα κοντά στο μικρό παραθυράκι του κελιού μου. Ο λόγος ήταν πάντα ο ίδιος. Σκεφτόμουν αυτόν και ευχόμουν να μην του ξημερώσει κάτι κακό. Ελπίζω μόνο μέσα από την δικιά μου στάχτυ να έλαμψε αυτός, μόνο έτσι θα είμαι ζωντανή και εγώ… Τόσες πολλές σκέψεις αλλά δεν ξέρω με τι τρόπο να τις εκφράσω. Επικρατεί ένα χάος μέσα μου που ούτε μια λέξη δεν βρίσκω για να το περιγράψω. Γίνεται εξάλλου να εκφράσεις το μέγεθος της φασαρίας, του πανικού, του πόνου; Απλά εμπιστεύτηκα την ψυχή και την καρδιά μου σε κάποιον με την ελπίδα ότι θα με σώσει. Ό,τι και να κάνουν αγαπητό μου ημερολόγιο η εικόνα του θα είναι πάντα αποτυπωμένη μέσα μου. Καμία δύναμη και καμία αυθεντία δεν μπορεί να με κάνει να πιστέψω ότι υπάρχει πιο όμορφο χαμόγελο από το δικό του, πιο όμορφα μάτια από τα δικά του- σε αυτά αντικατοπτριζόταν η ψυχή του.

Η Φροσύνη προσπαθεί να μου αλλάξει γνώμη, θεωρεί ότι είμαι αχάριστη που έχω την δυνατότητα να παντρευτώ αλλά σε αντίθεση εγώ αρνούμαι όποιον μου στείλει ο πατέρας μου. Μακάρι να με καταλάβαινε. Δεν μπορώ να δοθώ σε κάποιον άλλον για να σωθώ από αυτόν τον εφιάλτη. Δεν είναι αυτό σωτηρία. Όλοι μου λένε να κοιτάξω το μέλλον μου και να χαροποιήσω τον πατέρα μου. Το παρελθόν μου όμως, το παρόν μου και το μέλλον μου είναι αυτός. Για πόσο ακόμα θα μείνω εδώ; Αυτός ο χώρος είναι τόσο άβολος και σκοτεινός. Θα μπορούσα να πω ότι με τρομάζει. Η ατμόσφαιρα αυτού του χώρου τόσο ασφυκτική. Δεν πρέπει να τα παρατήσω όμως. Θα έρθει… θα έρθει έτσι δεν είναι;

Καληνύχτα αγαπητό μου ημερολόγιο. Σε ευχαριστώ που για μια ακόμα φορά ήσουν εκεί για εμένα. Ίσως μια μέρα να μιλήσω για εσένα στον έρωτά μου.

Και η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ έχει τη μέρα της...

Ως παγκόσμια ημέρα τηλεόρασης ορίστηκε η 21^η Νοεμβρίου με απόφαση του ΟΗΕ το 1991. Στόχος της συγκεκριμένης απόφασης ήταν να ενθαρρύνει τις ανταλλαγές τηλεοπτικών προγραμμάτων μεταξύ των χωρών και ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με την ειρήνη, την ασφάλεια, τον πολιτισμό την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

Ωστόσο, ο καθένας μας είκοσι χρόνια μετά είναι σε θέση κρίνοντας να διαπιστώσει αν -τουλάχιστον στη χώρα μας- η πλειονότητα των τηλεοπτικών προγραμμάτων έχει κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ή έστω  αν έχει καταφέρει να προσφέρει -και σε ποιο βαθμό- στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των εκατομμυρίων  δεκτών.

Οι μαθητές μου με κοιτάζουν έντρομοι όταν τους αναφέρω πως όχι μόνο δεν παρακολουθώ τηλεόραση αλλά δεν έχω καν συσκευή τηλεόρασης στο σπίτι.

Κι επειδή καμιά φορά οι εικόνες μιλούν καλύτερα από τις λέξεις...

(αναμμένα..)

Παγκόσμιες ημέρες : ουσία ή κούφια λόγια;...

Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς,
λυτρώνω μάνες και γιους.
Κάνω τη γλώσσα μου την πορφυρένια, ατόφιο μολύβι·
και την ψυχή μου ένα απέραντο από στίχους καλύβι.
Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη.
Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι.

(Active Member)

Επειδή μόνο με λόγια δεν αλλάζει ο κόσμος και οι παγκόσμιες ημέρες μένουν μόνο κατ' ευφημισμόν ημέρες ενδιαφέροντος και ανησυχίας...

Με μικρές καθημερινές πράξεις και ΕΠΙΛΟΓΕΣ έρχονται οι μεγάλες και ουσιαστικές αλλαγές που δεν αφορούν μονάχα στη δική μας ζωή αλλά και των άλλων, κυρίως των παιδιών, σε όλη την οικουμένη.

Kανένα από τα παιδιά στις παρακάτω φωτογραφίες ΔΕΝ επέλεξε να βρίσκεται σ' αυτή την κατάσταση. ΕΤΥΧΕ να γεννηθεί εκεί....

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
" Για το παιδί "


Τα παιδιά θέλουν παπούτσια
τα παιδιά θέλουν ψωμί
θέλουνε και φάρμακα
δούλεψε και συ.
 

Γέλα κλαίγε κι όλο λέγε
το παιδί: ζωή
Τίποτ’ άλλο, Ζωή.






Ζύμωνε στη σκάφη
πρώτο σου ζυμάρι, πρώτο σου ψωμί
ένα καλυβάκι μια μικρούλα αυλή
για το παιδί.










Ζύμωνε το χώμα
με το δάκρυ δάκρυ
φτιάξε ένα χωμάτινο πουλί
να πετάει τη νύχτα
και να κελαηδεί
για το παιδί

Τούτη είναι η ζωή μας
τούτο το μεγάλο, τίποτ΄ άλλο
γέλα κλάψε, πες ό,τι θες
το παιδί ζωή: ζωή
τίποτ΄άλλο!

Αlice Walker (Αμερικανίδα  συγγραφέας)

"Η πιο σημαντική ερώτηση στον κόσμο είναι : γιατί κλαίει το παιδί;

Νίκος Καζαντζάκης

" Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν,
θεός δεν υπάρχει"

Λ.Παπαδόπουλος (στιχουργός)

"Γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα"

Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Όλο και περισσότερα παιδιά σήμερα είναι θύματα βίας από τους ενήλικες

Άρθρο 16 ( Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού)

1. Κανένα παιδί δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυθαίρετης ή παράνομης επέμβασης στην ιδιωτική του ζωή, στην οικογένεια του, στην κατοικία του ή στην αλληλογραφία του, ούτε παράνομων προσβολών της τιμής και της υπόληψής του.

2. Το παιδί δικαιούται να προστατεύεται από το νόμο έναντι τέτοιων επεμβάσεων ή προσβολών.

Δείτε και διαβάστε το πλήρες κείμενο της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού εδώ

Αναλύοντας τις

καταγγελίες, παρατηρείται ότι σε ποσοστό 92% θύτες είναι οι ίδιοι οι γονείς, οι οποίοι, βασιζόμενοι στην αγάπη των παιδιών και στην εμπιστοσύνη που τα ίδια τους δείχνουν, εξασφαλίζουν τη σιωπή τους.Η δική τους «παιδική ζωή» δεν θυμίζει σε τίποτα τη ζωή που δικαιούται να έχει ένα παιδί.
Το ΧΑΜΟΓΕΛΟ του ΠΑΙΔΙΟΥ σκοπό έχει να βρίσκεται καθημερινά δίπλα σε κάθε παιδί που κινδυνεύει.

Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056

λειτουργεί 24 ώρες τη μέρα,

7 ημέρες την εβδομάδα,

είναι δωρεάν και ανώνυμη,

στελεχωμένη από

κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.

Γ Ι Α Τ Ι    Δ Ε Ν    Α Ν Τ Ι Δ Ρ Α Σ;

  

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Ένα τρυφερό animation για μικρά και ...μεγάλα παιδιά

ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ

Σχεδόν το σύνολο των μαθητών του Γυμνασίου (94% - 314.700 μαθητές σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat ) μαθαίνουν μία ή και περισσότερες ξένες γλώσσες και μάλιστα αφιερώνουν πάρα πολύ χρόνο γι΄ αυτόν το σκοπό, περισσότερο από κάθε άλλο Ευρωπαίο μαθητή.

Ωστόσο, ακριβή αποδεικνύεται η πρωτιά της ξένης γλώσσας για τους μαθητές μας:

Μπορεί ο Έλληνας μαθητής να βρίσκεται στο υψηλότερο σκαλί της εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας στην Ευρώπη, αλλά το ελληνικό σχολείο παίρνει “κάτω από τη βάση” στην παροχή αυτής της γνώσης, μια γνώση που οι γονείς την πληρώνουν πολύ ακριβά.

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Η συνέχεια εδώ

Μarathon Road on the first summer Olympic Games, Athens, Greece, 1896

Μία ιστορική φωτογραφία

Ο Μαραθώνιος προέρχεται από την ιστορία του Φειδιππίδη, ενός Έλληνα αγγελιοφόρου της αρχαιότητας. Σύμφωνα μ΄ αυτή ο Μιλτιάδης αμέσως μετά την περίφημη Μάχη του Μαραθώνα, 490 π.Χ απέστειλε τον Φειδιππίδη, που θεωρούνταν ο ταχύτερος τότε ημεροδρόμος του αθηναϊκού στρατού, από το πεδίο του Μαραθώνα στην Αθήνα για να αναγγείλει τη νίκη κατά των Περσών. Λέγεται ότι έτρεξε όλη την απόσταση (αφού είχε προηγουμένως πολεμήσει) χωρίς διακοπή και μπήκε στην Συνέλευση της Βουλής, όπου αναφώνησε "Νενικήκαμεν" (νικήσαμε) πριν καταρρεύσει και πεθάνει.

Η ιστορική ακρίβεια ίσως του ονόματος δεν είναι εξακριβωμένη.

Ο Λουκιανός (2ος αιώνας π.X.) επίσης δίνει την ιστορία αλλά ονομάζει το δρομέα Φειλιππίδη (εκ παραφθοράς του ονόματος Φειδιππίδη).

Το όνομα του Φειδιππίδη το γνωρίζουμε χάρη στον Ηρόδοτο, ο οποίος αναφέρει ότι ήταν ο ημεροδρόμος που απέστειλαν οι Αθηναίοι στη Σπάρτη προκειμένου να εξασφαλίσουν τη βοήθειά της κατά των Περσών. Σύμφωνα με τον «πατέρα της Ιστορίας», ο Φειδιππίδης κάλυψε την απόσταση των 240 χιλιομέτρων που χωρίζει τις δύο πόλεις σε δύο ημέρες, ωστόσο η απάντηση των Σπαρτιατών υπήρξε αποκαρδιωτική, λόγω αυστηρού εθίμου.

Και φυσικά δεν ξεχνάμε τον νικητή σε εκείνο, τον πρώτο μαραθώνιο, τον Έλληνα μαραθωνοδρόμο Σπύρο Λούη, γιο ενός νερουλά.

Ο Λούης έτρεξε τον μαραθώνιο σε χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δεύτερα. Μετά τους Ολυμπιακούς γύρισε στο χωριό του και δεν πήρε μέρος σε κανέναν άλλο αγώνα δρόμου. Έζησε μια ζωή ήρεμη, εργαζόμενος ως αγρότης, και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός.

Η έκφραση στα ελληνικά : «Έγινε Λούης» λέγεται για κάποιον που εξαφανίζεται τρέχοντας γρήγορα.

"Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος. Δεν ακούει τίποτα, δεν βλέπει τίποτα, δε μετέχει στην πολιτική ζωή"

"Δε δείχνει να γνωρίζει ότι το κόστος διαβίωσης, η τιμή των φασολιών, του αλευριού, του ενοικίου, των φαρμάκων, όλα βασίζονται σε πολιτικές αποφάσεις. Νιώθει ακόμη και περήφανος για την πολιτική του αμορφωσιά, φουσκώνει το στήθος και λέει πως μισεί την πολιτική.

Δε γνωρίζει, ο ηλίθιος, πως απ’ την έλλειψη συμμετοχής του στα κοινά προέρχεται η ύπαρξη της πόρνης, το παρατημένο παιδί, ο κλέφτης και, χειρότερα απ’ όλα, οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, oι λακέδες των εκμεταλλευτριών πολυεθνικών εταιρειών…"

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ.


* Ωστόσο η συμμετοχή κάποιου στα κοινά δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι είναι πολιτικά εγγράμματος (θα τολμούσα να συμπληρώσω)

Όπως λέει η ετικέτα στο τέλος της ανάρτησης:  με αφορμή την ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

αλλά και την ενότητα που θα μελετήσουμε προσεχώς στο μάθημα της ΝΕΓ : Αναλφαβητισμός

ΜΠΟΥΛΙΝΓΚ : e-συμβουλευτική

Δημοσιεύω για δεύτερη φορά την είδηση για τη συγκεκριμένη δράση-λειτουργία,γιατί το φαινόμενο δυστυχώς παραμένει έντονο δηλητηριάζοντας τη ζωή των μαθητών μας.

«Be Positive»

«Εϊ, εσύ που διαβάζεις αυτό. Είσαι υπέροχος-η ακόμα και αν δεν το πιστεύεις.

Χαμογέλα, σου αξίζει».

είσοδος στη σελίδα : https://livewithoutbullying.com/

Παιδιά και έφηβοι ηλικίας από 10 έως 18 ετών, κάνοντας μία δωρεάν εγγραφή μπορούν ανώνυμα και με ασφάλεια να μιλήσουν διαδικτυακά (οnline chat) με έναν εξειδικευμένο σύμβουλο επιλογής τους (κάθε σύμβουλος διαθέτει ένα προφίλ προκειμένου τα παιδιά να επιλέξουν αυτόν που τους ταιριάζει) για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν.

Το chat είναι ανοιχτό Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 17.00 έως τις 22.00.

ΜΗ ΔΙΣΤΑΖΕΙΣ, ΜΙΛΑ

μάθε περισσότερα εδώ:

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

Ολόκληρο το έργο εδώ

Εργασία 1: εντοπίστε και διαβάστε την σκηνή της συνάντησης

του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, μετά το στίχο 500, μέρος Γ΄

Εργασία 2 : εντοπίστε και διαβάστε τη σκηνή της αναγνώρισης του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας, μετά το στίχο 1070, μέρος Ε΄ (ύστερα από τη σκηνή ανάμεσα στην Αρετούσα και τη νένα στη φυλακή,  που μελετήσαμε στο σχολικό βιβλίο)

Ερώτηση: να χαρακτηρίσετε τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα. Πιστεύετε ότι ανταποκρίνονται στα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής τους ως προς το θέμα το γάμου;

Άλλη μια μουσική διασκευή του σπουδαίου έργου της

ΚΡΗΤΙΚΗΣ αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας

Μια συνεργασία σπουδαίων τραγουδιστών και μουσικών που αποδεικνύει πως η μουσική μονάχα να ενώσει μπορεί. Εποχές και γενιές. Ηλικίες και μουσικές προτιμήσεις.
Με κοινό παρονομαστή την τέχνη και την παράδοση.

Και λίγα λόγια για τον ποιητή

O Βιτσέντζος Κορνάρος (26 Μαρτίου 1553 – 1613 ή 1614) ήταν Κρητικός ποιητής. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της κρητικής λογοτεχνίας, συγγραφέας του αφηγηματικού ποίηματος Ερωτόκριτος και πιθανώς του θρησκευτικού δράματος Η Θυσία του Αβραάμ.

Οι πιο ασφαλείς πληροφορίες για την καταγωγή του Κορνάρου είναι αυτές που δίνει ο ποιητής στο τέλος του έργου του: αναφέρει το όνομα Βιτσέντζος, το οικογενειακό όνομα Κορνάρος, τόπο γέννησης τη Σητεία και το Κάστρο (Ηράκλειο), όπου παντρεύτηκε:

Κ' εγώ δε θε να κουρφευτώ κι αγνώριστο να μ' έχου

μα θέλω να φανερωθώ, κι όλοι να με κατέχου
Βιτσέντζος είν' ο ποιητής και στη γενιά Κορνάρος
που να βρεθή ακριμάτιστος, σα θα τον πάρη ο Χάρος.
Στη Στείαν εγεννήθηκε, στη Στείαν ενεθράφη,
εκεί 'καμε κι εκόπιασεν ετούτα που σας γράφει.
Στο Κάστρον επαντρέυτηκε σαν αρμηνεύγει η φύση,
το τέλος του έχει να γενή όπου ο Θεός ορίσει^[1]

Εξώφυλλο από το έργο Η Θυσία

του Αβραάμ, Βενετία, 1713